Zamiast zwykłej rurki tracheotomijnej, obecnie posługujemy się w tych przypadkach rurką o zakończeniu stożkowatym; jest to tzw. rurka Brunsa do odzwyczajania się . Ranę tracheotomijną pokrywamy po usunięciu rurki płatkiem gazy, a górny brzeg płatka umocowujemy do skóry przylepcem; rana zamyka się zazwyczaj szybko. Jeżeli po usunięciu rurki zjawiają się znów napady duszności, a wziernikowanie krtani wykazuje obraz prawidłowy, wprowadzamy rurkę z okienkiem (na górnej powierzchni wygięcia rurki) i zamykamy podczas dnia od czasu do czasu otwór zewnętrzny korkiem; po zamknięciu otworu fonacja jest możliwa. W ten sposób dzieci ćwiczą mięśnie krtani, a w związku z tym duszność ustępuje. [przypisy: dawca szpiku rejestracja, rehabilitacja dziecięca, lista oczekujących do sanatorium nfz ]
Powiązane tematy z artykułem: dawca szpiku rejestracja lista oczekujących do sanatorium nfz rehabilitacja dziecięca