Brownell i in. (Wydanie 15 października) zapewniają wsparcie dla podatku od słodkich napojów słodzonych po części, powołując się na wyniki długoterminowych, randomizowanych, kontrolowanych badań. Przytaczają raport z rocznej próby z udziałem uczniów w wieku od 7 do 11 lat, która wykazała niższą częstość występowania otyłości w grupie interwencji dietetycznych, chociaż różnica w wskaźniku masy ciała nie była istotna. 2 Obserwacja po 2 latach ukończenie badania wykazało, że różnica w częstości występowania otyłości nie została utrzymana.3 Ta interwencja żywieniowa miała jedynie przejściowy wpływ bez wpływu na długoterminową skłonność do otyłości. Żadne z trzech innych długookresowych, randomizowanych, kontrolowanych badań cytowanych w artykule nie spotkało się z pierwszymi punktami końcowymi; przeprowadzono analizę innej podgrupy w każdej próbie, aby wykazać pewną korzyść.
Zasadnicze niepowodzenie tych prób powinno nas wstrzymać. Przed przypisaniem winy za epidemię otyłości powinniśmy mieć dowody kliniczne, że interwencja mająca na celu zmniejszenie spożycia słodzonych cukrem napojów jest skuteczna w osiąganiu tego celu, jest albo bardziej skuteczna, albo addytywna w stosunku do innych sprawdzonych terapii dietetycznych, i zmniejszy długoterminowa skłonność do otyłości.
Michael G. Kaplan, MD
Maimonides Medical Center, Brooklyn, NY
Nie zgłoszono żadnego potencjalnego konfliktu interesów związanego z tym pismem.
3 Referencje1. Brownell KD, Farley T, Willett WC, i in. Zdrowie publiczne i korzyści ekonomiczne związane z opodatkowaniem napojów słodzonych cukrem. N Engl J Med 2009; 361: 1599-1605
Bezpłatny, pełny tekst Web of Science Medline
2. James J, Thomas P, Cavan D, Kerr D. Zapobieganie otyłości u dzieci poprzez zmniejszenie spożycia napojów gazowanych: randomizowane badanie kliniczne z randomizacją. BMJ 2004; 328: 1237-1237
Crossref Web of Science Medline
3. James J., Thomas P., Kerr D. Zapobieganie otyłości dziecięcej: dwuletnie wyniki obserwacji z programu zapobiegania otyłości Christchurch w szkołach (CHOPPS). BMJ 2007; 335: 762-762
Crossref Web of Science Medline
Chociaż ich zamiar jest niewątpliwie szlachetny, Brownell i współautorzy nie przedstawiają ekonomicznego uzasadnienia dla podatku sodowego; przedstawiają one tylko jedną stronę równania ekonomicznego (koszt-szkodliwość) bez uwzględnienia jego użyteczności. Aby zachować wolność, odradzamy poszczególnym osobom zbilansowanie równania kosztów i użyteczności. Autorzy wskazują jednak na niedoskonałość rynku jako uzasadnienie interwencji. Pierwsze dwie przesłanki zawierają argument, że ludność nie ma możliwości podejmowania wolnych decyzji gospodarczych. Próbując ograniczyć wolność ludzi, ciężar spoczywa na autorach, aby przekonująco pokazać, że ogromna większość populacji nie ma pojęcia, że spożywanie śmieciowego jedzenia (w tym sody) w nadmiarze może potencjalnie niekorzystnie wpływać na zdrowie. Jednak ich artykuł zawiera dane pokazujące, że większość ludzi popiera podatek z powodów zdrowotnych. Ich ostateczne uzasadnienie wiąże się z wydatkami na opiekę zdrowotną. Jest to uzasadniona kwestia polityczna, ale nie ekonomiczne uzasadnienie dla pominięcia autonomii. Jeśli z przyczyn zdrowotnych zostanie ustanowiony, taki podatek byłby etycznym odpowiednikiem obowiązkowego uczestnictwa w programie na rzecz większego dobra; jest to anatemą dla współczesnej etyki.
Michael Keane, BM, BS
Casey Hospital, Berwick, VIC, Australia
com
Nie zgłoszono żadnego potencjalnego konfliktu interesów związanego z tym pismem.
Brownell i in przedstawić przekonujący argument za powiązaniem między spożywaniem napojów słodzonych cukrem a otyłością oraz opodatkowania takich napojów z punktu widzenia zdrowia publicznego. Niewiele dyskutuje się nad kwestią spójności we wdrażaniu takiej polityki podatkowej. Wiele wyborów behawioralnych wiąże się z kosztami ponoszonymi przez społeczeństwo. Wszystkie wysokokaloryczne potrawy mogą być związane z otyłością. Jeżeli podatek sodowy jest opodatkowany, czy podatek ten powinien być również stosowany do wszystkich fast foodów , słodyczy lub wielkości porcji. Po co ograniczać jedzenie. Czy nie powinniśmy opodatkować wszystkich zachowań związanych z wydatkami na opiekę zdrowotną. Dlaczego nie zniechęcić posiadania broni i motocykli ani siedzącego trybu życia przez opodatkowanie. Jak rodzicielski powinien być rząd.
Rząd wyraźnie odgrywa ważną rolę w promowaniu zdrowia publicznego, ale wyodrębnienie słodzonych napojów może wydawać się arbitralne. Autorzy przytaczają przychylną opinię publiczną wobec takiego podatku. Jak może zmienić się opinia publiczna, jeśli proponowany podatek dotyczył wszystkich niezdrowych wyborów osobistych. Gdzie według autorów należy narysować linię. Jakie zachowania uzasadniają opodatkowanie i które powinny być wyłączone z opodatkowania.
Michael J. Rinaldi, MD
Sanger Heart and Vascular Institute, Charlotte, NC
org
Nie zgłoszono żadnego potencjalnego konfliktu interesów związanego z tym pismem.
(4)
[podobne: Dmuchawy bocznokanałowe, mezoterapia igłowa, olejek rycynowy ]
Powiązane tematy z artykułem: Dmuchawy bocznokanałowe mezoterapia igłowa olejek rycynowy