Mutacje Somatyczne IDH1 i IDH2 w transformacji białaczkowej nowotworów mieloproliferacyjnych

Mutacje IDH przy transformacji białaczkowej nowotworu mieloproliferacyjnego z mutacją JAK2 u pięciu pacjentów. Mutacje somatyczne wpływające na resztę R132 dehydrogenazy izocytanowej (IDH1) i homologiczne IDH2 R172 występują w guzach ośrodkowego układu nerwowego.1,2 Ostatnio (w wydaniu 10 września Journal 3), zmiany IDH1 R132 (w eksonie 2) ) zgłoszono u 16 z 188 pacjentów z ostrą białaczką szpikową de novo, z silnym związkiem z prawidłowym kariotypem; nie wykryto jednak mutacji IDH2 R172 (w eksonie 4). Sekwencjonowaliśmy ekson 2 genu IDH1 i eksonu 4 genu IDH2 u pacjentów z białaczką, które wyewoluowały z mieloproliferacyjnego nowotworu niosącego mutację w genie kinazy 2 Janus (JAK2). Mutacje somatyczne w IDH1 lub IDH2 były obecne u 5 z 16 pacjentów (31%) (Tabela 1), ale mutacje te nie były obecne u 180 niewyselekcjonowanych pacjentów z przewlekłą fazą czerwienicy prawdziwej lub nadpłytkowością samoistną. Spośród pięciu pacjentów z mutacjami IDH, trzy posiadały substytucję R132C IDH1, a dwie zawierały nową mutację IDH2 R140Q wpływającą na resztę konserwowaną w mysich, drożdżowych i roślinnych homologach.
Rycina 1. Rycina 1. Mutacje w IDH1 i IDH2 u pacjentów z białaczką rozwijających się z nowotworu mieloproliferacyjnego, które ukrywa mutację w JAK2. Badania komórek od Pacjenta 2 wykazują JAK2 i IDH2 dzikiego typu w komórkach policzkowych i współistniejących mutacjach JAK2 i IDH2 w koloniach erytroidalnych i blastach białaczkowych (Panel A). Badania komórek od Pacjenta 3 pokazują JAK2 i IDH2 dzikiego typu w komórkach T, z analizą kolonii progenitorowych i białkowych blaszek wykazujących, że mutacje w IDH2 i JAK2 mogą być obecne w oddzielnych klonalnych ekspansjach (Panel B). BFU-E oznacza jednostkę tworzącą pęknięcie erytroidalne oraz jednostkę tworzącą kolonie granulocytowo-makrofagowe CFU-GM.
W Patencie 2 wykryto mutację IDH2 R140Q w koloniach erytrocytów z mutacją JAK2, jak również w blastach białaczkowych (Figura 1A), co wskazuje, że ta zmiana została nabyta na wczesnym etapie w trakcie progresji do białaczki i nie jest odpowiedzialna za blok różnicowania komórkowego. który występuje w ostrej białaczce. Komórki białaczkowe powstające z mieloproliferacyjnych nowotworów z mutacją JAK2 są zwykle typu dzikiego JAK2, 4 chociaż mechanizm, dzięki któremu stają się one typu dzikiego, nie jest znany. Spośród pięciu próbek komórek białaczkowych niosących mutację IDH, trzy próbki pozbawione były mutacji JAK2. W dwóch z tych trzech próbek mutacja IDH była obecna w blastach białaczkowych JAK2 typu dzikiego, ale nieobecna w koloniach progenitorowych z mutacją JAK2 (Figura 1B), ustanawiając obecność dwóch oddzielnych ekspansji klonalnych u każdego pacjenta. W tych przypadkach oddzielne zmutowane klony JAK2 i klony IDH mogą reprezentować wspólne potomstwo odwiecznego klonu lub współistnienie dwóch różnych zaburzeń z niezależnym pochodzeniem.5
Anthony Green, FRCPath., F.Med.Sci.
Philip Beer, FRCPath., Ph.D.
University of Cambridge, Cambridge, Wielka Brytania
ac.uk
Ujawnienia finansowe i inne udostępnione przez autorów są dostępne wraz z pełnym tekstem niniejszego listu na stronie.
5 Referencje1 Parsons DW, Jones S, Zhang X, i in. Zintegrowana analiza genomu ludzkiego glejaka wielopostaciowego. Science 2008; 321: 1807-1812
Crossref Web of Science Medline
2. Yan H, Parsons DW, Jin G, i in. Mutacje IDH1 i IDH2 w glejakach. N Engl J Med 2009; 360: 765-773
Bezpłatny, pełny tekst Web of Science Medline
3. Mardis ER, Ding L, Dooling DJ, i in. Powtarzające się mutacje wykrywane przez sekwencjonowanie genomu ostrej białaczki szpikowej. N Engl J Med 2009; 361: 1058-1066
Bezpłatny, pełny tekst Web of Science Medline
4. Campbell PJ, Baxter EJ, Beer PA, i in. Mutacja JAK2 w zaburzeniach mieloproliferacyjnych: czas, badania klonów, powiązania cytogenetyczne i rola w transformacji białaczki. Blood 2006; 108: 3548-3555
Crossref Web of Science Medline
5. Piwo PA, Jones AV, Bench AJ i in. Różnorodność klonów w nowotworach mieloproliferacyjnych: niezależne pochodzenie genetycznie różnych klonów. Br J Haematol 2009; 144: 904-908
Crossref Web of Science Medline
Materiał uzupełniający
(149)
[hasła pokrewne: wierzbownica drobnokwiatowa skutki uboczne, dopasuj rysunek do każdej z podanych nierówności, kojec dla psa olx ]